Hacı İbrahim, öğreticilik, insani ilişkiler, dostluk, hatır bilirlik yönlerinden örnek bir öğretmen, örnek bir insandı. Köşektaş’ta görev yaptığı on bir yıl içinde, başarılı öğrenciler yetiştirdi, herkese elinden geldiğince yardımcı oldu.
Yakalandığı beyin kanserinden öldüğünde, eksiksiz tüm köylü, acı ve üzüntü duydu, yas tuttu.

Yılın birinde, komşu köylerden birisinin gençleri, takım kurup, Köşektaş gençlerinin çıkaracağı takımla, futbol maçı yapmak için, Köşektaş’a gelmişler. Hemen, apar topar; tarlada olanlar çağırılarak, uyuyanlar uyandırılarak, kağıt oynayanlar kaldırılarak, kurulan bir takımla, karşılarına çıkılmış. Gerçi, her defasında olduğu gibi, kavgayla, gürültüyle bitecek ya, iş olsun. Maçın hakemi, bilir bilmez, belki güvenirliğinden, İbrahim öğretmen olmuş.

Maç esnasında, yanlışlıkla çalınan bir düdüğün neden çalındığını bir türlü açıklayamayan hakem, en sonunda; “Ben öttürmedim, yel öttürmüştür!” demiş. Bu yanıt, inandırıcı olmamış ama, yenilmekte olan takımın sahadan kaçması için bir fırsat olmuş.

Hacı İbrahim: İbrahim Özdoğan. Öğretmen. Ölümü: 1984

“Yel Öttürdü” adlı bu öykü; Celalettin Ölgün’ün, “Köşektaş’ta Altına Bakmadık Taş Bırakmadık” adlı çalışmasından alınmıştır.