KÖRÇEŞMENİN SUYU

Celalettin Ölgün öğretmenimizin yıllar önce yazıya yansıtmış olduğu ve ilk kez

---

Asıl adı Yusuf’tu. Dedesi Yusuf’un adı konduğu için “Dede” adıyla bilinir anılırdı. Hatta dedesi, kendi adı konduğu için, “Benim ölmemi istiyorlar, onun için adımı koydular.” diye küsüp üç gün yemek, ekmek yememiş diye anlatılır.

Havuzun Dede, 1977 - 1983 yılları arasında köyde muhtarlık yaptı. 12 Eylül askeri hareketi fırtınasından köyümüzün, köylümüzün zarar görmeden çıkması için çok özveri ve çaba harcadı.

Muhtarlık yıllarında; Nevşehir’den DSİ, Köy Hizmetleri ya da başka bir kurumdan köye teknik bir ekip gelmiş. Gerekli incelemelerden sonra Muhtarın evine gitmişler. Dede, eşi Latife hanım, konukları gerektiği gibi ağırlamışlar.

Neden sonra teknik ekipten birisi; “Köyünüz bayağı büyük. Neden Belediyelik olmuyorsunuz?” diye bir soru yöneltmiş.

Dede; “Belediyelik olacağız ama Belediye başkanı olacak adam bulamıyoruz.”

Soruyu yönelten kişi; “Nasıl olur? Köyünüzde insanlar çok aydın. Bunca okumuş yazmış insan var.” demesi üzerine Dede, taşı gediğine koyma sırasının geldiğini anlamış:
“Şu aşağıda, buraya yakın bir çeşme var. Körçeşme derler. Oradan su içen serserileşiyor, manyaklaşıyor. Köyde de herkes oradan su içmiştir, hâlâ da içiyor, onun için Başkan bulunamıyor.”

Konuklar çeşmenin nerede olduğunu sorduktan sonra birbirlerine bakıp gülümsemişler. Dede’ye göre; artık onlar da onmaz.

***

1977-1980 döneminin siyasi ortamında, her değişmesinde iktidar yandaşı olan çok sayıda lise bitirmişlerin kimisi iki yıl, kimisi altı ay, kimisi kırk beş gün okuyarak, okuyor görünerek, öğretmen oldular. Bu hızlı öğretmen olma olayı o günlerin konuşulan en önemli konusuydu.

Olaylara gülünecek yanından yaklaşarak, dalga geçip, eğlenmek Köşektaşlının yapısında var.

Dede’nin; “Başımın belası” diyerek şapkasını alıp alıp yere vurması o anda orada bulunan herkesin dikkatini çeker, acaba bunun altından ne çıkacak diye merakla beklemeye başlarlar. Anlattığına göre; o gün Kırşehir’e gitmiş. Eğitim Enstitüsünün önünden geçerken öğrenciler önüne geçip “Gel seni de okula yazdıralım, bu fırsattan sen de yararlan!” diye çekiştirerek okula sokmaya çalışmışlar. Bu arada şapkası düşmüş, kırlaşmış saçları ortaya çıkmış. Şapkalı, hele saçları beyazlamasaymış, o da öğretmenmiş.

Ona göre; okulun önünden her geçen öğretmen olmuyor mu?

Dede: Yusuf Seyfi.
Onmaz: İyileşme ihtimali bulunmayan.
________________________________________
Ekleme Tarihi: 2012-01-18, 17:56:36